6 Μοίρες κάτω από τον ορίζοντα

«6 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα» είναι ο ναυτικός όρος που χρησιμοποιείται για το λυκόφως και το λυκαυγές. Ο ήλιος βρίσκεται 6 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα δύο φορές κατά τη διάρκεια ενός 24ώρου, την ώρα της χαραυγής και την ώρα του ηλιοβασιλέματος, στο ξεκίνημα και στο τέλος της ημέρας. Υπάρχει μία εγγενής κυκλικότητα στον όρο «6 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα», η οποία δηλώνει ταυτόχρονα την αρχή και το τέλος μιας πορείας, ενός ταξιδιού, μιας διαδικασίας. Το τέλος οδηγεί νομοτελειακά σε μία νέα αρχή με τον ίδιο τρόπο που η χαραυγή έρχεται πάντα μετά το ηλιοβασίλεμα.

Το λυκόφως και το λυκαυγές χαρακτηρίζονται από ένα ιδιαίτερο φως και την απουσία σκιών. Σε διαφορετικά μεγέθη και κατευθύνσεις, οι σκιές μας περιβάλλουν όλο το εικοσιτετράωρο, με εξαίρεση τις ώρες του ηλιοβασιλέματος και της χαραυγής. Έτσι, το λυκόφως και το λυκαυγές αποκτούν μία ιδιαίτερη σημασία ως σύμβολα της στιγμής που μπορούμε να αντικρίσουμε τον εαυτό μας και τα πράγματα γύρω μας με μια μοναδική καθαρότητα, χωρίς τίποτα να τα σκιάζει και να μας σκιάζει.

Ανάμεσα όμως σε αυτές τις δύο στιγμές του καθαρού βλέμματος, την αρχή και το τέλος της ημέρας, παρεμβάλεται η ημέρα αυτή καθεαυτή, ώρες που είμαστε διαρκώς αντιμέτωποι με τη σκιά μας και τις σκιές των άλλων. Αυτή η διαρκής πάλη από το ξεκίνημα έως την ολοκλήρωση είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο αναπτύσσεται η παράσταση. Η ημέρα και η ζωή συμπυκνώνονται σε 60', κατά τη διάρκεια των οποίων, η Yumiko Yoshioka μεταμορφώνεται από παιδί σε ενήλικα και στη διαδρομή αυτή περνάει από την αφέλεια στο πόνο και τελικά στη συμφιλίωση. Σε ένα μίνιμαλ σκηνικό περιβάλλον χορεύει με σκιές που εμφανίζονται και χάνονται. Ο Ruben Antoniano Villalobos βγαίνει απο τη σκιά, τη συνοδεύει σε ένα ντουέτο και χάνεται πάλι.

Κεντρικό θέμα αυτής της πορείας από το λυκαυγές στο λυκόφως είναι η αγωνιώδης αναζήτησης επαφής με τους άλλους και τον ίδιο μας τον εαυτό. Εμφαση δίδεται στην ανακάλυψη και πάλη με τις σκιές των άλλων και της δικής μας σκιάς, η οποία, ως αναπόσταστο μέρος του εαυτού μας, συμβολίζει τις άγνωστες και σκοτεινές πολλές φορές πλευρές της προσωπικότητας.

Συνδέω αυτές τις πλευρές και με τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής μας, όταν τέτοιες πλευρές οδηγούν σε τραγικά συμβάντα στις ζωές όλων μας. Νιώθω ότι καθένας μας οφείλει για το καλό του εαυτού του και του συνόλου να φωτίσει αυτές τις πλευρές και να ελέγξει τις αρνητικές τάσεις του.Αυτή θεωρώ είναι η ελπίδα μας, και αυτό επιθυμώ να μοιραστώ με τους θεατές.

ΣΥΛΛΗΨΗ: Ρένα Κωνσταντάκη
ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ: Ρένα Κωνσταντάκη / Yumiko Yoshioka
ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Σοφία Κουμπλή
ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ: Μαρία Χανιωτάκη
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Αντώνης Βολανάκης
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ: Νίκος Βλασόπουλος
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ VIDEO: Λουίζος Ασλανίδης/ Φάνης Καραγιώργος
ΧΟΡΟΣ: Yumiko Yoshioka/ Ruben Antoniano Villalobos

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Indigo fera art productions
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Κέλλυ Διαπούλη